Cantate Was mein Gott will, das g'scheh allzeit (BWV 111)

1. KOOR
Was mein Gott will, das gscheh allzeit,
Sein Will, der ist der beste;
Zu helfen den'n er ist bereit,
Die an ihn glauben feste.
Er hilft aus Not, der fromme Gott,
Und züchtiget mit Maßen:
Wer Gott vertraut, fest auf ihn baut,
Den will er nicht verlassen.


Wat mijn God wil geschiede altijd,
zijn wil is de beste;
hij is bereid hen te helpen
die vast in hem geloven.
Hij helpt uit nood, de goede God
en kastijdt met mate:
wie op God vertrouwt, vast op hem bouwt
die zal hij niet verlaten.
2.  ARIA (B)
Entsetze dich, mein Herze, nicht,
Gott ist dein Trost und Zuversicht
Und deiner Seelen Leben.
    Ja, was sein weiser Rat bedacht,
    Dem kann die Welt und Menschenmacht
    Unmöglich widerstreben.

Wees niet ontsteld, mijn hart,
God is je troost en je betrouwen
en het leven van je ziel.
Ja, zijn wijze raadsbesluiten
kunnen door de wereld en de macht van mensen
onmogelijk worden tegengewerkt.

3.  RECITATIEF (A)
O Törichter! der sich von Gott entzieht
Und wie ein Jonas dort
Vor Gottes Angesichte flieht;
Auch unser Denken ist ihm offenbar,
Und unsers Hauptes Haar
Hat er gezählet.
Wohl dem, der diesen Schutz erwählet
Im gläubigen Vertrauen,
Auf dessen Schluß und Wort
Mit Hoffnung und Geduld zu schauen.

O dwaas, die zich voor God verbergt
en net zoals Jonas toen
Gods aangezicht ontvlucht;
ook ons denken kent hij,
en de haren van ons hoofd
heeft hij geteld.
Welzalig hij die deze toevlucht kiest
in gelovig vertrouwen,
en die hoopvol en geduldig het besluit en het woord van deze toevlucht in acht neemt.

4.  ARIA / DUET (A, T)
So geh ich mit beherzten Schritten,
Auch wenn mich Gott zum Grabe führt.
    Gott hat die Tage aufgeschrieben,
    So wird, wenn seine Hand mich rührt,
    Des Todes Bitterkeit vertrieben.

Dus wandel ik met moedige schreden,
ook als God mij naar het graf leidt.
God heeft de dagen opgeschreven,
zo wordt, als zijn hand mij aanraakt,
de bitterheid van de dood verdreven.
5. RECITATIEF (S)
Drum wenn der Tod zuletzt den Geist
Noch mit Gewalt aus seinem Körper reißt,
So nimm ihn, Gott, in treue Vaterhände!
Wenn Teufel, Tod und Sünde mich bekriegt
Und meine Sterbekissen
Ein Kampfplatz werden müssen,
So hilf, damit in dir mein Glaube siegt!
O seliges, gewünschtes Ende!

Dus als de dood aan het eind
de geest met geweld uit zijn lichaam rukt,
neem die dan, God, in uw trouwe vaderhanden!
Als duivel, dood en zonde oorlog tegen mij voeren,
en mijn sterfkussen
een slagveld moet worden,
help dan dat in u mijn geloof overwint!
O zalig, gewenst einde!

6. KORAAL
Noch eins, Herr, will ich bitten dich,
Du wirst mirs nicht versagen:
Wenn mich der böse Geist anficht,
Laß mich doch nicht verzagen.
Hilf, steur und wehr, ach Gott, mein Herr,
Zu Ehren deinem Namen.
Wer das begehrt, dem wirds gewährt;
Drauf sprech ich fröhlich: Amen.

Nog één ding wilt ik u vragen, Heer,
u zult het mij niet weigeren:
als de Boze mij in verzoeking brengt,
laat mij dan niet bezwijken.
Help, bestuur en weer af, ach God, mijn Heer,
tot eer van uw naam.
Wie daarom vraagt, aan hem wordt het gegeven;
daarop zeg ik verheugd: Amen.



(Nederlandse vertaling: Ria van Hengel