| 1. Koor Herr Jesu Christ, du höchstes Gut, Du Brunnquell aller Gnaden, Sieh doch, wie ich in meinem Mut Mit Schmerzen bin beladen Und in mir hab der Pfeile viel, Die im Gewissen ohne Ziel Mich armen Sünder drücken. |
Heer Jezus Christus, hoogste goed en bron van alle genade, zie toch hoe ik in mijn gemoed met smarten ben beladen en doorboord ben met veel pijlen die eindeloos op het geweten van mij, arme zondaar, drukken. |
| 2. Aria A Erbarm dich mein in solcher Last, Nimm sie aus meinem Herzen, Dieweil du sie gebüßet hast Am Holz mit Todesschmerzen, Auf dass ich nicht für großem Weh In meinen Sünden untergeh, Noch ewiglich verzage. |
Ontferm u over mij en neem deze last van mijn hart omdat u daarvoor geboet hebt aan het kruis met doodsnood, opdat ik niet van grote pijn in mijn zonden ten onder ga noch eeuwig de moed verlies. |
| 3. Aria B Fürwahr, wenn mir das kömmet ein, Dass ich nicht recht vor Gott gewandelt Und täglich wider ihn misshandelt, So quält mich Zittern, Furcht und Pein. Ich weiß, dass mir das Herz zerbräche, Wenn mir dein Wort nicht Trost verspräche. |
Voorwaar, als ik besef dat ik niet juist voor God heb gewandeld maar dagelijks tegen hem in heb gehandeld, dan kwellen mij siddering, angst en pijn. Ik weet: mijn hart zou breken als uw Woord mij geen troost zou beloven. |
| 4. Koraal en Recitatief B Jedoch dein heilsam Wort, das macht Mit seinem süßen Singen, Dass meine Brust, Der vormals lauter Angst bewusst, Sich wieder kräftig kann erquicken. Das jammervolle Herz Empfindet nun nach tränenreichem Schmerz Den hellen Schein von Jesu Gnadenblicken; Sein Wort hat mir so vielen Trost gebracht, Dass mir das Herze wieder lacht, Als wenns beginnt zu springen. Wie wohl ist meiner Seelen! Das nagende Gewissen kann mich nicht länger quälen, Dieweil Gott alle Gnad verheißt, Hiernächst die Gläubigen und Frommen Mit Himmelsmanna speist, Wenn wir nur mit zerknirschtem Geist Zu unserm Jesu kommen. |
Toch, uw heilzaam Woord, dat maakt met zijn zoete gezang dat ik van binnen - eerst vol angst - weer helemaal word verkwikt. Mijn ellendige hart ondervindt nu na alle tranen en pijn het heldere licht van Jezus' genadige blik. Zijn woord heeft mij zoveel troost gebracht, dat mijn hart weer lacht alsof het openspringt. Hoe gelukkig is mijn ziel! Mijn knagende geweten kan mij niet meer kwellen, omdat God al zijn genade belooft, en de gelovigen en vromen straks met hemels manna spijzigt, wanneer wij maar met een berouwvol hart bij onze Jezus komen. |
| 5. Aria T Jesus nimmt die Sünder an: Süßes Wort voll Trost und Leben! Er schenkt die wahre Seelenruh Und rufet jedem tröstlich zu: Dein Sünd ist dir vergeben. |
Jezus neemt de zondaars aan: zoet woord vol troost en leven! Hij schenkt de ware rust aan mijn ziel en roept een ieder troostrijk toe: Je zonde is je vergeven. |
| 6. Recitatief T Der Heiland nimmt die Sünder an: Wie lieblich klingt das Wort in meinen Ohren! Er ruft: Kommt her zu mir, Die ihr mühselig und beladen, Kommt her zum Brunnquell aller Gnaden, Ich hab euch mir zu Freunden auserkoren! Auf dieses Wort will ich zu dir Wie der bußfertge Zöllner treten Und mit demütgem Geist: "Gott, sei mir gnädig!" beten. Ach, tröste meinen blöden Mut Und mache mich durch dein vergossnes Blut Von allen Sünden rein, So werd ich auch wie David und Manasse, Wenn ich dabei Dich stets in Lieb und Treu Mit meinem Glaubensarm umfasse, Hinfort ein Kind des Himmels sein. |
De Heiland neemt de zondaars aan: hoe lieflijk klinkt dat woord in mijn oren! Hij roept: Komt tot mij, allen die vermoeid en belast zijt, komt tot de bron van alle genade, ik heb u mij tot vrienden uitverkoren! Op dit woord wil ik tot u komen zoals de boetvaardige tollenaar en deemoedig bidden: "God, wees mij genadig!" Ach, troost mij toch, beschroomd als ik ben, en reinig mij door uw vergoten bloed van alle zonden, dan zal ik net zoals David en Manasse, als ik u steeds in liefde en trouw met mijn geloof omarm, voortaan een kind des hemels zijn. |
| 7. Aria (Duetto) S A Ach Herr, mein Gott, vergib mirs doch, Wormit ich deinen Zorn erreget, Zerbrich das schwere Sündenjoch, Das mir der Satan auferleget, Dass sich mein Herz zufriedengebe Und dir zum Preis und Ruhm hinfort Nach deinem Wort In kindlichem Gehorsam lebe. |
Ach Heer, mijn God, vergeef mij toch waarmee ik uw toorn heb opgewekt, verbreek het zware juk van de zonden dat de satan mij heeft opgelegd, zodat mijn hart tevreden is en voortaan leeft tot uw lof en eer naar uw Woord, als uw gehoorzaam kind. |
| 8. Koraal Stärk mich mit deinem Freudengeist, Heil mich mit deinen Wunden, Wasch mich mit deinem Todesschweiß In meiner letzten Stunden; Und nimm mich einst, wenn dirs gefällt, In wahrem Glauben von der Welt Zu deinen Auserwählten! |
Sterk mij met uw geest van vreugde, heel mij door uw wonden, was mij met uw doodszweet in mijn laatste uren; en neem mij eens, wanneer het u behaagt, in waarachtig geloof uit deze wereld weg, om mij bij uw uitverkorenen te brengen. |
| (Nederlandse vertaling: Leo de Leeuw |