| 1. KORAAL Herr Jesu Christ, wahr' Mensch und Gott, Der du littst Marter, Angst und Spott, Für mich am Kreuz auch endlich starbst Und mir deins Vaters Huld erwarbst, Ich bitt durchs bittre Leiden dein: Du wollst mir Sünder gnädig sein. |
Jezus Christus, waarachtig mens en God, gij die doorstond marteling, angst en spot, die ten slotte voor mij aan het kruis stierf en voor mij de genade van uw vader verwierf, ik bid u, wil door uw bitter lijden mij, zondaar, genadig zijn. |
| 2. RECITATIEF (T) Wenn alles sich zur letzten Zeit entsetzet, Und wenn ein kalter Todesschweiß Die schon erstarrten Glieder netzet, Wenn meine Zunge nichts, als nur durch Seufzer spricht Und dieses Herze bricht: Genug, daß da der Glaube weiß, Daß Jesus bei mir steht, Der mit Geduld zu seinem Leiden geht Und diesen schweren Weg auch mich geleitet Und mir die Ruhe zubereitet. |
Als alles op het laatste ogenblik schrikt en het kille doodszweet de reeds verstarde beenderen bedekt, als mijn tong niets anders meer kan dan zuchten en dit hart breekt: dan is het genoeg dat het geloof weet dat Jezus bij mij is,. die zelf geduldig zijn lijden op zich neemt en op deze zware weg ook mij geleidt, en mij rust bereidt. |
| 3. ARIA (S) Die Seele ruht in Jesu Händen, Wenn Erde diesen Leib bedeckt. Ach ruft mich bald, ihr Sterbeglocken, Ich bin zum Sterben unerschrocken, Weil mich mein Jesus wieder weckt. |
De ziel rust in Jezus’ handen wanneer aarde dit lichaam bedekt. Ach, roep mij snel, doodsklokken, ik ben niet bang voor het sterven omdat mijn Jezus mij weer opwekt. |
| 4. RECITATIEF; ARIA (B) Wenn einstens die Posaunen schallen, Und wenn der Bau der Welt Nebst denen Himmelsfesten Zerschmettert wird zerfallen, So denke mein, mein Gott, im besten; Wenn sich dein Knecht einst vors Gerichte stellt, Da die Gedanken sich verklagen, So wollest du allein, O Jesu, mein Fürsprecher sein Und meiner Seele tröstlich sagen: Fürwahr, fürwahr, euch sage ich: Wenn Himmel und Erde im Feuer vergehen, So soll doch ein Gläubiger ewig bestehen. Er wird nicht kommen ins Gericht Und den Tod ewig schmecken nicht. Nur halte dich, Mein Kind, an mich: Ich breche mit starker und helfender Hand Des Todes gewaltig geschlossenes Band. |
Als eens de bazuinen klinken en het hele bouwwerk van deze wereld samen met de muren van de hemel compleet vernietigd zal instorten, denk dan gunstig over mij, mijn God; als uw knecht eens voor de rechter zal verschijnen en zijn gedachten hem aanklagen, wilt gij dan, gij alleen o Jezus, mijn voorspraak zijn en tot mijn ziel dit troostwoord richten: Voorwaar, voorwaar, ik zeg u: Als hemel en aarde in vuur vergaan, blijft een gelovige toch eeuwig bestaan. Hij zal niet in het gericht komen en de dood voor eeuwig niet smaken. Houd u alleen maar, mijn kind, aan mij vast: ik verbreek met sterke en helpende hand de hevig knellende boeien van de dood. |
| 5. KORAAL Ach, Herr, vergib all unsre Schuld, Hilf, daß wir warten mit Geduld, Bis unser Stündlein kömmt herbei, Auch unser Glaub stets wacker sei, Dein'm Wort zu trauen festiglich, Bis wir einschlafen seliglich. |
O Heer, vergeef al onze schuld, help ons, dat wij geduldig wachten, tot ons uur zal slaan, en moge ons geloof steeds zo waakzaam zijn, dat het vast vertrouwt op uw woord, totdat wij zalig inslapen. |
| Nederlandse vertaling: Dick Wursten |