| 1. KOOR Ach Gott, vom Himmel sieh darein und laß dichs doch erbarmen, wie wenig sind der Heilgen dein, verlassen sind wir Armen. Dein Wort man nicht läßt haben wahr, der Glaub ist auch verloschen gar bei allen Menschenkindern. |
Ach God, zie uit de hemel neer en ontferm u toch, van uw heiligen zijn er nog maar zo weinig, verlaten zijn wij armen. Men bestrijdt de waarheid van uw woord, ook het geloof is helemaal uitgedoofd bij alle mensenkinderen. |
| 2 RECITATIEF (T). Sie lehren eitel falsche List, was wider Gott und seine Wahrheit ist; und was der eigen Witz erdenket, – o Jammer! der die Kirche schmerzlich kränket – das muß anstatt der Bibel stehn. Der eine wählet dies, der andre das, die törichte Vernunft ist ihr Kompaß; sie gleichen denen Totengräbern, die, ob sie zwar von außen schön, nur Stank und Moder in sich fassen und lauter Unflat sehen lassen. |
Zij onderwijzen alleen maar een valse leer, die tegen God en zijn waarheid ingaat; en hun eigen verzinsels - o ellende! zo schadelijk voor de kerk - nemen de plaats in van de Bijbel. De een kiest dit, de ander dat, [ook D. tekst vet!] het dwaze verstand is hun kompas; ze lijken op die graven die van buiten wel mooi zijn, maar van binnen stinken en rotten en louter vuiligheid laten zien. |
| 3. ARIA (A) Tilg, o Gott, die Lehren, so dein Wort verkehren! Wehre doch der Ketzerei und allen Rottengeistern; denn sie sprechen ohne Scheu: Trotz dem, der uns will meistern! |
Verdelg, o God, de leerstellingen die uw woord verdraaien! Weer toch de ketterij en alle sectarische geesten, want zij spreken zonder schroom: trotseer degene die ons wil overmeesteren! |
| 4. RECITATIEF (B) Die Armen sind verstört, ihr seufzend Ach! ihr ängstlich Klagen bei soviel Kreuz und Not, wodurch die Feinde fromme Seelen plagen, dringt in das Gnadenohr des Allerhöchsten ein. Darum spricht Gott: Ich muß ihr Helfer sein! Ich hab ihr Flehn erhört, der Hilfe Morgenrot, der reinen Wahrheit heller Sonnenschein soll sie mit neuer Kraft, die Trost und Leben schafft, erquicken und erfreun. Ich will mich ihrer Not erbarmen, mein heilsam Wort soll sein die Kraft der Armen. |
De armen zijn ontsteld, hun zuchtende ‘Ach!’, hun angstige klagen bij zoveel kruis en nood waarmee de vijanden vrome zielen plagen, dringt door tot het genadige oor van de Allerhoogste. Daarom spreekt God: Ik moet hun helper zijn! Ik heb hun smeken verhoord, het morgenrood van de hulp, de heldere zonneschijn van de zuivere waarheid zal hen met nieuwe kracht, die troost en leven brengt, verkwikken en verheugen. Ik zal mij ontfermen over hun nood, mijn heilzame woord zal de kracht van de armen zijn. |
| 5. ARIA (T) Durchs Feuer wird das Silber rein, durchs Kreuz das Wort bewährt erfunden. Drum soll ein Christ zu allen Stunden in Kreuz und Not geduldig sein. |
Door het vuur wordt het zilver gezuiverd, door het kruis wordt het woord bewaarheid. Daarom moet een christen altijd bij kruis en nood geduldig zijn. |
| 6. KORAAL Das wollst du, Gott, bewahren rein für diesem arg’n Gschlechte, und laß uns dir befohlen sein, daß sichs in uns nicht flechte. Der gottlos Hauf sich umher findt, wo solche lose Leute sind in deinem Volk erhaben. |
Wilt u het, God, zuiver bewaren voor dit boze geslacht, en laat ons aan u zijn toevertrouwd zodat het zich niet in ons nestelt. De goddeloze bende is overal aanwezig waar zulke onbetrouwbare mensen in uw volk de kop opsteken. |
| (Nederlandse vertaling: Ria van Hengel | |