DEEL 1
|
|
1. Koor
Freue dich, erlöste Schar,
Freue dich in Sions Hütten!
Dein Gedeihen hat itzund
Einen rechten festen Grund,
Dich mit Wohl zu überschütten.
|
Verheug u, verloste schare
verheug u in Sions tenten!
Uw geluk heeft nu
een echte, vaste basis,
u wordt met goeds overstelpt.
|
|
|
2.
Recitatief
B
Wir haben Rast,
Und des Gesetzes Last
Ist abgetan.
Nichts soll uns diese
Ruhe stören,
Die unsre liebe Väter
oft
Gewünscht, verlanget
und gehofft.
Wohlan,
Es freue sich, wer
immer kann,
Und stimme seinem Gott
zu Ehren
Ein Loblied an,
Und das im höhern Chor,
Ja, singt einander vor!
|
Wij hebben rust,
en de last van de wet
heeft afgedaan.
Niets zal deze rust verstoren
waarnaar de wensen, het verlangen en de hoop
van onze lieve vaderen zo vaak uitgingen.
Welaan dan,
wie kan verheuge zich
en heffe ter ere van zijn God
een lofzang aan
en wel op hoge toon,
ja, zingt elkaar voor!
|
|
|
3.
Aria
B
Gelobet sei Gott,
gelobet sein Name,
Der treulich gehalten
Versprechen und Eid!
Sein
treuer
Diener ist geboren,
Der
längstens
darzu auserkoren,
Dass
er
den Weg dem Herrn bereit'.
|
Geloofd zij God, geloofd zij zijn naam.
die zich zo trouw aan zijn belofte en zijn eed heeft
gehouden!
Zijn trouwe dienaar is geboren.
die sinds lang daartoe was uitverkoren
om de weg voor de Heer te bereiden.
|
|
|
4.
Recitatief
A
Der Herold kömmt
und meldt den König an,
Er ruft; drum säumet
nicht
Und macht euch auf
Mit einem schnellen
Lauf,
Eilt dieser Stimme
nach!
Sie zeigt den Weg, sie
zeigt das Licht,
Wodurch wir jene selge
Auen
Dereinst gewisslich
können schauen.
|
De heraut komt en kondigt de koning aan,
hij roept, treuzel dus niet
en maak u op
om snel en haastig
deze stem te volgen!
Die wijst de weg, die toont het licht,
waardoor wij de zalige groene weiden
eens zeker kunnen aanschouwen.
|
|
|
5. Aria A
Kommt, ihr angefochtnen Sünder,
Eilt und lauft, ihr Adamskinder,
Euer Heiland ruft und schreit!
Kommet, ihr verirrten Schafe,
Stehet auf vom Sündenschlafe,
Denn itzt ist die Gnadenzeit!
|
Komt, o aangevochten zondaars,
haast u en loopt, o Adamskinderen,
uw Heiland roept en schreeuwt!
Komt, verdwaalde schapen,
staat op uit de slaap van de zonde
Want nu is het de tijd van de genade!
|
|
|
6. Koraal
Eine Stimme lässt sich hören
In der Wüste weit und breit,
Alle Menschen zu bekehren:
Macht dem Herrn den Weg bereit,
Machet Gott ein ebne Bahn,
Alle Welt soll heben an,
Alle Täler zu erhöhen,
Dass die Berge niedrig stehen.
|
Een stem laat zich horen
wijd en zijd in de woestijn,
die alle mensen tot bekering roept:
maakt de weg van de Heer gereed,
effen het pad voor God.
Heel de wereld moet beginnen
alle dalen te verhogen
zodat de bergen verlaagd worden.
|
|
|
| DEEL 2 |
|
7. Recitatief B
So bist du denn, mein Heil, bedacht,
Den Bund, den du gemacht
Mit unsern Vätern, treu zu halten
Und in Genaden über uns zu walten;
Drum will ich mich mit allem Fleiß
Dahin bestreben,
Dir, treuer Gott, auf dein Geheiß
In Heiligkeit und Gottesfurcht zu leben.
|
Zo zijt gij dan, mijn heil, erop gericht
het verbond dat gij gesloten hebt
met onze vaderen trouw te blijven
en genadig over ons te regeren;
daarom wil ik mijn uiterste
best doen
om voor u, trouwe God, naar uw bevel,
heilig en godvrezend te leven.
|
|
|
8. Aria B
Ich will nun hassen
Und alles lassen,
Was dir, mein Gott, zuwider ist.
Ich will dich nicht betrüben,
Hingegen herzlich lieben,
Weil du mir so genädig bist.
|
Ik wil nu haten
en alles laten
wat u, mijn God, tegenstaat.
Ik wil u geen verdriet doen,
integendeel u van harte liefhebben,
omdat gij mij zo genadig zijt.
|
|
|
9. Recitatief S
Und obwohl sonst der Unbestand
Den schwachen Menschen ist verwandt,
So sei hiermit doch zugesagt:
Sooft die Morgenröte tagt,
Solang ein Tag den andern folgen lässt,
So lange will ich steif und fest,
Mein Gott, durch deinen Geist
Dir ganz und gar zu Ehren leben.
Dich soll sowohl mein Herz als Mund
Nach dem mit dir gemachten Bund
Mit wohlverdientem Lob erheben.
|
En hoewel onbestendigheid
de zwakke mens eigen is,
zeg ik u hierbij toch toe:
zo vaak het morgenrood daagt,
zo lang dag op dag volgt,
zo lang wil ik vast en zeker,
mijn God, door uw Geest,
geheel en al tot uw eer leven
en u met hart en mond
volgens het met u gesloten verbond,
de u toekomende lof brengen.
|
|
|
10. Aria S
Eilt, ihr Stunden, kommt herbei,
Bringt mich bald in jene Auen!
Ich will mit der heilgen Schar
Meinem Gott ein' Dankaltar
In den Hütten Kedar bauen,
Bis ich ewig dankbar sei.
|
Haast je, uren, kom naar me toe,
breng mij gauw naar die weiden!
Ik wil met de heilige schare
een dankaltaar voor mijn God
bouwen in de tenten van Kedar
tot ik eeuwig dankbaar zal zijn.
|
|
|
11. Recitatief T
Geduld, der angenehme Tag
Kann nicht mehr weit und lange sein,
Da du von aller Plag
Der Unvollkommenheit der Erden,
Die dich, mein Herz, gefangen hält,
Vollkommen wirst befreiet werden.
Der Wunsch trifft endlich ein,
Da du mit den erlösten Seelen
In der Vollkommenheit
Von diesem Tod des Leibes bist befreit,
Da wird dich keine Not mehr quälen.
|
Geduld, die aangename dag
kan niet meer zo ver weg zijn,
die dag waarop je van alle kwellingen
der aardse onvolkomenheid,
die jou, mijn hart, gevangen houden,
volkomen zult worden bevrijd.
Eindelijk gaat je wens in vervulling
dat je met alle verloste zielen
in de volmaaktheid
van de dood van het lichaam bent bevrijd.
Dan zal geen nood je meer kwellen.
|
|
|
12. Koor
Freue dich, geheilgte Schar,
Freue dich in Sions Auen!
Deiner Freude Herrlichkeit,
Deiner Selbstzufriedenheit
Wird die Zeit kein Ende schauen.
|
Verheug u, geheiligde schare,
verheug u op Sions weiden!
De heerlijkheid van uw vreugde,
uw voldoening
zal eindeloos zijn.
|
|
|