| 1. KOOR Wachet! betet! betet! wachet! Seid bereit Allezeit, Bis der Herr der Herrlichkeit Dieser Welt ein Ende machet. |
Waak! Bid! Bid! Waak! Wees bereid altijd totdat de Heer der heerlijkheid een eind aan deze wereld maakt. |
| 2.
RECITATIEF (B) Erschrecket, ihr verstockten Sünder! Ein Tag bricht an, Vor dem sich niemand bergen kann: Er eilt mit dir zum strengen Rechte, O! sündliches Geschlechte, Zum ewgen Herzeleide. Doch euch, erwählte Gotteskinder, Ist er ein Anfang wahrer Freude. Der Heiland holet euch, wenn alles fällt und bricht, Vor sein erhöhtes Angesicht; Drum zaget nicht! |
Schrik, verstokte zondaars! Er breekt een dag aan waarvoor niemand zich in veiligheid kan brengen; die dag haast zich met jou naar het strenge gericht, o zondig geslacht, naar het eeuwige harteleed. Maar voor jullie, uitverkoren kinderen van God, is die dag een begin van ware vreugde. De Heiland haalt jullie, wanneer verder alles valt en breekt, naar zijn verhoogde aangezicht; verlies de moed dus niet! |
3. ARIA (A) Wenn kömmt der Tag, an dem wir ziehen Aus dem Ägypten dieser Welt? Ach! laßt uns bald aus Sodom fliehen, Eh uns das Feuer überfällt! Wacht, Seelen, auf von Sicherheit Und glaubt, es ist die letzte Zeit! |
Wanneer komt de dag waarop wij wegtrekken uit het Egypte van deze wereld? Ach, laat ons snel uit Sodom wegvluchten voordat het vuur ons overvalt! Zielen, word wakker uit je veilige gevoel, en wees ervan overtuigd dat het vijf voor twaalf is! |
| 4.
RECITATIEF (T) Auch bei dem himmlischen Verlangen Hält unser Leib den Geist gefangen; Es legt die Welt durch ihre Tücke Den Frommen Netz und Stricke. Der Geist ist willig, doch das Fleisch ist schwach; Dies preßt uns aus ein jammervolles Ach! |
Ondanks ons hemelse verlangen houdt ons lichaam onze geest gevangen; de wereld spant met haar listen netten en strikken voor de vromen. De geest is wel gewillig maar het vlees is zwak; dit perst een ellendig Ach! uit ons tevoorschijn. |
5. ARIA (S) Laßt der Spötter Zungen schmähen, Es wird doch und muß geschehen, Daß wir Jesum werden sehen Auf den Wolken, in den Höhen. Welt und Himmel mag vergehen, Christi Wort muß fest bestehen. |
Laat de tongen van de spotters maar honen, het zal en moet toch gebeuren dat wij Jezus zullen zien op de wolken, in den hoge. Al vergaan wereld en hemel, het woord van Christus staat vast. |
| 6.
RECITATIEF (T) Jedoch bei dem unartigen Geschlechte Denkt Gott an seine Knechte, Daß diese böse Art Sie ferner nicht verletzet, Indem er sie in seiner Hand bewahrt Und in ein himmlisch Eden setzet. |
Maar terwijl dat volk zich misdraagt denkt God aan zijn knechten, zodat die booswichten hun verder geen kwaad doen; hij bewaart hen in zijn hand en brengt hen in een hemels paradijs. |
| 7. KORAAL Freu dich sehr, o meine Seele, Und vergiß all Not und Qual, Weil dich nun Christus, dein Herre, Ruft aus diesem Jammertal! Seine Freud und Herrlichkeit Sollt du sehn in Ewigkeit, Mit den Engeln jubilieren, In Ewigkeit triumphieren. |
Verheug je, mijn ziel en vergeet alle nood en ellende, want Christus, je Heer, roept je weg uit dit jammerdal! Zijn vreugde en heerlijkheid zul je eeuwig aanschouwen, je zult met de engelen juichen en eeuwig triomferen. |
| DEEL II 8. ARIA (T) Hebt euer Haupt empor Und seid getrost, ihr Frommen, Zu eurer Seelen Flor! Ihr sollt in Eden grünen, Gott ewiglich zu dienen. |
Hef je hoofd op en wees getroost, o vromen, zodat je ziel opbloeit! Jullie zullen opleven in het paradijs om eeuwig God te dienen. |
| 9.
RECITATIEF (B) Ach, soll nicht dieser große Tag, Der Welt Verfall Und der Posaunen Schall, Der unerhörte letzte Schlag, Des Richters ausgesprochne Worte, Des Höllenrachens offne Pforte In meinem Sinn viel Zweifel, Furcht und Schrecken, Der ich ein Kind der Sünden bin, Erwecken? Jedoch, es gehet meiner Seelen Ein Freudenschein, ein Licht des Trostes auf. Der Heiland kann sein Herze nicht verhehlen, So vor Erbarmen bricht, Sein Gnadenarm verläßt mich nicht. Wohlan, so ende ich mit Freuden meinen Lauf. |
Ach, zal die grote dag - de ondergang van de wereld het geschal van de bazuinen, de ongehoorde laatste klap, de woorden die de rechter uitspreekt, de open poort van de hellemuil in mijn hart niet heel veel twijfel, angst en schrik wekken omdat ik een kind van de zonden ben? Maar nee, voor mijn ziel gaat een schijnsel van vreugde op, een licht van troost. De Heiland kan zijn hart niet verborgen houden dat breekt van ontferming, zijn genadige arm verlaat mij niet. Welaan, dan beëindig ik met vreugde mijn levensloop. |
10. ARIA (B) Seligster Erquickungstag, Führe mich zu deinen Zimmern! Schalle, knalle, letzter Schlag, Welt und Himmel, geht zu Trümmern! Jesus führet mich zur Stille, An den Ort, da Lust die Fülle. |
Zalige dag van verkwikking, breng mij naar uw vertrekken! Schal maar, knal maar, laatste klap, val maar in puin, wereld en hemel! Jezus leidt mij naar de stilte, naar het oord van overvloedige vreugde. |
11. KORAAL Nicht nach Welt, nach Himmel nicht Meine Seele wünscht und sehnet, Jesum wünsch ich und sein Licht, Der mich hat mit Gott versöhnet, Der mich freiet vom Gericht, Meinen Jesum laß ich nicht. |
Niet naar wereld en niet naar hemel verlangt en smacht mijn ziel, ik wil alleen Jezus en zijn licht, Jezus, die mij met God heeft verzoend, die mij bevrijdt van het oordeel, mijn Jezus verlaat ik niet. |
| (Nederlandse vertaling: Ria van Hengel |