| DEEL I 1. ARIA (B) »Siehe, ich will viel Fischer aussenden, spricht der Herr, die sollen sie fischen. Und darnach will ich viel Jäger aussenden, die sollen sie fahen auf allen Bergen und auf allen Hügeln und in allen Steinritzen.« |
Zie, ik wil veel vissers uitzenden, spreekt de Heer, om hen op te vissen. En daarna wil ik veel jagers uitzenden, die moeten hen vangen op alle bergen en op alle heuvels en in alle rotskloven. |
2. RECITATIEF (T) Wie leichtlich könnte doch der Höchste uns entbehren und seine Gnade von uns kehren, wenn der verkehrte Sinn sich böslich von ihm trennt und mit verstocktem Mut in sein Verderben rennt. Was aber tut sein vatertreu Gemüte? Tritt er mit seiner Güte von uns, gleich so wie wir von ihm, zurück? Und überläßt er uns der Feinde List und Tück? |
Hoe gemakkelijk zou de Hoogste het toch zonder ons kunnen doen en zijn genade van ons kunnen afwenden als onze slechte geest zich kwaadaardig van hem losmaakt en met verstokt gemoed zijn ondergang tegemoet gaat. Maar wat doet zijn vaderlijk trouwe hart? Verlaat hij ons zoals wij hem verlieten, en levert hij ons over aan de listen en de valsheden van onze vijanden? |
3. ARIA (T) Nein, nein! Gott ist allezeit geflissen, uns auf gutem Weg zu wissen unter seiner Gnaden Schein. Ja, ja! wenn wir verirret sein und die rechte Bahn verlassen, will er uns gar suchen lassen. |
Nee, God streeft er altijd naar dat wij op de goede weg zijn onder het schijnsel van zijn genade. Ja, als wij verdwaald zijn en het juiste pad verlaten, wil hij ons zelfs laten zoeken. |
DEEL II 4. RECITATIEF (T) / ARIA (B) (T) Jesus sprach zu Simon: (B) Fürchte dich nicht, denn von nun an wirst du Menschen fahen. |
Jezus sprak tot Simon: Vrees niet; want van nu af aan zul je mensen vangen. |
5. ARIA / DUET (S, A) Beruft Gott selbst, so muß der Segen auf allem unsern Tun in Übermaße ruhn, stünd’ uns gleich Furcht und Sorg entgegen. Das Pfund, so er uns ausgetan, will er mit Wucher wieder haben; wenn wir es nur nicht selbst vergraben, so hilft er gern, damit es fruchten kann. |
Als God zelf roept, moet de zegen ruimschoots rusten op al ons handelen, ook al komen angst en zorgen op ons af. Het pond dat hij ons heeft gegeven wil hij met rente terug krijgen; als wij het maar niet zelf begraven, helpt hij ons graag, zodat het vrucht kan dragen. |
6. RECITATIEF (S) Was kann dich denn in deinem Wandel schrecken, wenn dir, mein Herz, Gott selbst die Hände reicht? Vor dessen bloßem Wink schon alles Unglück weicht, und der dich mächtiglich kann schützen und bedecken. Kommt Mühe, Überlast, Neid, Plag und Falschheit her und trachtet, was du tust, zu stören und zu hindern, laß kurzes Ungemach den Vorsatz nicht vermindern. Das Werk, so er bestimmt, wird keinem je zu schwer. Geh allzeit freudig fort, du wirst am Ende sehen, daß, was dich eh’ gequält, dir sei zu Nutz’ geschehen. |
Wat kan je eigenlijk in je leven angst aanjagen als God zelf je zijn handen reikt, mijn hart? Voor alleen al een wenk van hem wijkt elk ongeluk, en hij kan je machtig beschermen en behoeden. Als er moeiten, zware lasten, jaloezie, plagen en valsheid komen, die dat wat jij doet trachten te verstoren en te belemmeren, laat korte tegenspoed dan geen afbreuk doen aan je plan; het werk dat hij heeft bepaald, wordt niemand ooit te zwaar. Ga altijd vrolijk door, aan het einde zul je zien dat dat wat jou eens kwelde, voor je bestwil is gebeurd! |
7. KORAAL Sing, bet und geh auf Gottes Wegen, verricht das Deine nur getreu und trau des Himmels reichem Segen, so wird er bei dir werden neu: denn welcher seine Zuversicht auf Gott setzt, den verläßt er nicht. |
Zing, bid en bewandel Gods wegen, doe getrouw wat je te doen staat en vertrouw op de rijke zegen van de hemel, dan zal die bij jou nieuw worden; want wie zijn vertrouwen op God stelt, die verlaat hij niet. |
| (Nederlandse vertaling: Ria van Hengel |