Het zal mij nooit aan iets ontbreken!
Nog eerder zullen,
zoals de getrouwe getuige zelf zegt,
met gedruis en angstaanjagend kabaal
de bergen en heuvels ineenstorten:
mijn Heiland is betrouwbaar,
mijn Vader heeft mij lief.
Door Jezus’ rode bloed
ben ik in zijn hand geschreven;
hij beschermt mij zeker!
Al werpt hij mij ook in de zee,
ook daar op de grote wateren leeft hij,
de Heer, die mij zelf het leven heeft toebedeeld –
daarom zullen ze mij niet verzwelgen.
Ook al grijpen de golven mij vast
en sleurt hun woede mij mee de afgrond in,
hij wil mij alleen maar beproeven,
of ik aan Jona zal denken,
en of ik met Petrus mij helemaal op hém zal richten.
Hij wil mij sterken in ’t geloof,
hij wil waken voor mijn ziel;
en mijn gemoed,
dat almaar wijkt en wankelt,
wil hij in zijn goedheid
– in bestendigheid ongeëvenaard –
eraan wennen standvastig te zijn.
Mijn voet zal vast
tot aan het laatst der dagen
op deze rots verankerd zijn.
Als ik zo stand houd
en mij in rotsvast geloof laat vinden,
dan weet zijn hand,
die hij mij vanuit de hemel al toesteekt,
te rechter tijd
mij weer op te richten.