| 1. KOOR Was Gott tut, das ist wohlgetan, es bleibt gerecht sein Wille; wie er fängt meine Sachen an, will ich ihm halten stille. Er ist mein Gott, der in der Not mich wohl weiß zu erhalten; drum laß ich ihn nur walten. |
Wat God doet dat is welgedaan, zijn wil blijft steeds rechtvaardig; zoals hij mijn zaken ter hand neemt, daar blijf ik stil bij. Hij is mijn God, die in de nood mij kan behoeden; daarom laat ik hem maar regeren. |
| 2. RECITATIEF (B) Sein Wort der Wahrheit stehet fest und wird mich nicht betrügen, weil es die Gläubigen nicht fallen noch verderben läßt. Ja, weil es mich den Weg zum Leben führet, so faßt mein Herze sich und lässet sich begnügen an Gottes Vatertreu und Huld und hat Geduld, wenn mich ein Unfall rühret. Gott kann mit seinen Allmachtshänden mein Unglück wenden. |
Zijn woord van waarheid staat vast en zal mij niet bedriegen, omdat het de gelovigen niet laat vallen of ondergaan. Ja, omdat het mij leidt over de weg naar het leven, is mijn hart rustig en tevreden met Gods vadertrouw en genade en heeft het geduld als mij een ramp overkomt. God kan met zijn almachtige handen mijn ongeluk wentelen. |
| 3. ARIA (T) Erschüttre dich nur nicht, verzagte Seele, wenn dir der Kreuzeskelch so bitter schmeckt. Gott ist dein weiser Arzt und Wundermann, so dir kein tödlich Gift einschenken kann, obgleich die Süßigkeit verborgen steckt. |
Wees niet geschokt, moedeloze ziel, als de kruisbeker zo bitter smaakt. God is je wijze arts en wonderdoener, die je geen dodelijk gif kan inschenken, hoewel het zoet verborgen is. |
| 4. RECITATIEF (A) Nun, der von Ewigkeit geschloßne Bund bleibt meines Glaubens Grund. Er spricht mit Zuversicht im Tod und Leben: Gott ist mein Licht, ihm will ich mich ergeben. Und haben alle Tage gleich ihre eigne Plage, doch auf das überstandne Leid, wenn man genug geweinet, kommt endlich die Errettungszeit, da Gottes treuer Sinn erscheinet. |
Welnu, het van oudsher gesloten verbond blijft de basis van mijn geloof. Het spreekt vol vertrouwen in dood en in leven: God is mijn licht, aan hem wil ik mij overgeven. En al kennen alle dagen hun eigen plagen, toch volgt op het doorstane leed, als je genoeg gehuild hebt, ten slotte de tijd van de redding, wanneer Gods trouw verschijnt. |
| 5. ARIA / DUET (S, A) Wenn des Kreuzes Bitterkeiten mit des Fleisches Schwachheit streiten, ist es dennoch wohlgetan. Wer das Kreuz durch falschen Wahn sich vor unerträglich schätzet, wird auch künftig nicht ergötzet. |
Als de bitterheden van het kruis met de zwakheid van het vlees vechten, is het desondanks goed. Wie het kruis vanuit een waangedachte als ondraaglijk beschouwt, kan ook daarna niet genieten. |
| 6. KORAAL Was Gott tut, das ist wohlgetan, dabei will ich verbleiben; es mag mich auf die rauhe Bahn Not, Tod und Elend treiben, so wird Gott mich ganz väterlich in seinen Armen halten, drum laß ich ihn nur walten. |
Wat God doet dat is welgedaan, dat wil ik vasthouden; al word ik op de ruwe weg voorgejaagd door nood, dood en ellende, God zal mij heel vaderlijk in zijn armen houden, daarom laat ik hem maar regeren. |
| Nederlandse vertaling: Ria van Hengel |