J. S. BACH: Ich glaube, lieber Herr, hilf meinem Unglauben! (BWV 109)


1. Koor
Corno da caccia, Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo
Ich glaube, lieber Herr, hilf meinem Unglauben! Ik geloof, mijn God, maar kom mijn ongeloof te hulp.


2. Recitatief T
Continuo
Des Herren Hand ist ja noch nicht verkürzt,
Mir kann geholfen werden.
Ach nein, ich sinke schon zur Erden
Vor Sorge, dass sie mich zu Boden stürzt.
Der Höchste will, sein Vaterherze bricht.
Ach nein! er hört die Sünder nicht.
Er wird, er muss dir bald zu helfen eilen,
Um deine Not zu heilen.
Ach nein, es bleibet mir um Trost sehr bange;
Ach Herr, wie lange? 		Des Heren hand heeft toch aan kracht niet ingeboet,
dus komt Hij mij te hulp.
Maar nee, ik zijg ter aarde neder
uit angst, dat die hand mij de nekslag geeft.
De Allerhoogste wil, Hem breekt het vaderhart.
Toch niet! Hij hoort ons zondaars niet.
Hij zal, hij moet  u te hulp snellen,
ter leniging van al uw nood.
Helaas, van troost blijf ik nog steeds verstoken.
O Heer, hoe lang nog?


3. Aria T
Violino I/II, Viola, Continuo
Wie zweifelhaftig ist mein Hoffen,
Wie wanket mein geängstigt Herz!
    Des Glaubens Docht glimmt kaum hervor,
    Es bricht dies fast zustoßne Rohr,
    Die Furcht macht stetig neuen Schmerz. 		Hoe wankelmoedig is mijn hopen,
de angst slaat mij om ‘t weifelend hart!
    De nachtkaars van ‘t geloof is bijna uit,
    haast breekt dit murw gebeukte riet,
    de vrees brengt steeds weer nieuwe pijn.


4. Recitatief A
Continuo
O fasse dich, du zweifelhafter Mut,
Weil Jesus itzt noch Wunder tut!
Die Glaubensaugen werden schauen
Das Heil des Herrn;
Scheint die Erfüllung allzufern,
So kannst du doch auf die Verheißung bauen. 		Hervind jezelf, o wankelmoedig hart,
daar Jezus nu ‘t onmogelijke doet!
De ogen van ‘t geloof zullen aanschouwen
het heil van onze Heer;
wanhoopt u op de vervulling nog zo zeer,
dan kunt ge toch op Zijn belofte bouwen.


5. Aria A
Oboe I/II, Continuo
Der Heiland kennet ja die Seinen,
Wenn ihre Hoffnung hilflos liegt.
    Wenn Fleisch und Geist in ihnen streiten,
    So steht er ihnen selbst zur Seiten,
    Damit zuletzt der Glaube siegt. 		De Heiland kent immers de Zijnen,
zelfs als hun hoop verdwenen is.
    Als vlees en geest om voorrang strijden,
    staat Hij Zijn kudde trouw terzijde,
    opdat ‘t geloof dus zegeviert.


6. Koraal
Corno da caccia, Oboe I/II, Violino I/II, Viola, Continuo
Wer hofft in Gott und dem vertraut,
Der wird nimmer zuschanden;
Denn wer auf diesen Felsen baut,
Ob ihm gleich geht zuhanden
Viel Unfalls hie, hab ich doch nie
Den Menschen sehen fallen,
Der sich verlässt auf Gottes Trost;
Er hilft sein' Gläubgen allen. 		Wie hoopt op God en Hem vertrouwt,
zal dat nooit berouwen;
want wie op deze rotssteen bouwt,
ook al overkomt hem
hier een hoop ellende, toch heb ik nooit
de mens zien vallen
die blind vaart op de troost van God;
zijn gelovigen helpt Hij allen.

vertaling:  Kees Boogaard en Rob over de Linden